Objawy:
♦ Jaskrawoczerwone, swędzące wykwity skórne, szybko pokrywające się drobnymi, łatwo pękającymi pęcherzykami wypełnionymi płynem surowiczym.
♦ W ciężkich przypadkach: zmieniona chorobowo, boląca skóra pokryta pęcherzami z płynem.
♦ Drobna, czerwona wysypka na skórze podeszwowej strony stopy oraz wewnętrznej powierzchni dłoni.
Różne terapie naturalne, podobnie jak medycyna konwencjonalna, łagodzą swędzenie i obrzęk. Poza środkami miejscowymi ulgę mogą też przynosić iniekcje witaminy C.
Najskuteczniejszym z dostępnych bez recepty środków homeopatycznych jest Rhus toxicodendron – otrzymywany właśnie z sumaka jadowitego. Należy się stosować do instrukcji na opakowaniu.
Liście niecierpka (Impatiens), rosnącego często obok sumaka jadowitego, mogą zneutralizować urusjol, jeśli skórę przetrze się nimi tuż po dotknięciu drażniącej rośliny. Swędzenie mogą uśmierzyć następujące leki miejscowe:
♦ Kilka kropli soku wyciśniętego z liści babki zwyczajnej (Plantago major).
♦ 1 łyżka soli w 1/2 filiżanki wody z dodatkiem glinki kosmetycznej w ilości odpowiedniej, by uzyskać konsystencję pasty; dodać 1-2 krople olejku z mięty pieprzowej (Mentha piperita).
♦ Równe części sproszkowanego korzenia gorzknika kanadyjskiego (Hydrastis canadensis) i zielonej glinki, dostępnej w sklepach ze zdrową żywnością.
DOMOWE SPOSOBY LECZENIA
♦ W razie kontaktu z truciznami roślinnymi należy natychmiast przez ok. 15 minut zmywać je wodą z mydłem.
♦ Podrażnione miejsca skóry można posmarować żelem zawierającym środek przeciwhistaminowy.
♦ Aby zapobiec zakażeniu chorych części skóry, należy zakryć je sterylną, przewiewną gazą.
♦ Zmienione chorobowo miejsca można posmarować pastą z krochmalu, płatków owsianych i sody lub soli Epsoma. Dobra jest także pasta z sody zmieszanej z kilkoma kroplami oczaru.
♦ Miejsca z wysypką i dokuczliwym świądem można przez dłuższy czas spłukiwać pod strumieniem bardzo gorącej wody. Dzięki temu świąd ustąpi nawet na kilka godzin.
Najlepszą metodą zapobiegania poparzeniom trującymi substancjami roślinnymi jest dokładne poznanie wydzielających je roślin. Tylko w ten sposób można wystrzegać się zatruć. Jeśli podejrzewasz, że trucizna mogła wejść w kontakt ze skórą, należy natychmiast zmyć ją wodą z mydłem, i to nie tylko ze skóry, ale z powierzchni każdego przedmiotu mającego kontakt z żywicą – butów, ubrania, narzędzi i innych. Jeśli przebywasz w krajach lub regionach, gdzie występują trujące rośliny, chroń skórę, smarując ją ogólnie dostępnymi kremami zwiększającymi jej barierę ochronną. Przekonanie, że można się uodpornić na truciznę, żując liście trujących drzew, jest błędne. Aby zapobiec zatruciom i poparzeniom skóry lub śluzówki, nie jedz nieznanych sobie dzikich roślin ani jagód.