Lubiany i popularny na całym świecie. Ma mnóstwo fanów wśród najmłodszych. Atrakcyjny pod każdą postacią – w sałatkach, na kanapkach i w ciepłych daniach.

Indianie uprawiali pomidory na długo przed odkryciem Nowego Świata przez Kolumba. Teraz są znane na wszystkich kontynentach. Trudno sobie wyobrazić jakąkolwiek kuchnię narodową bez tego warzywa. Można je jadać na sto sposobów, a zupa pomidorowa skusi nawet najbardziej zatwardziałego niejadka…

Kiedyś nazywano je złotymi jabłkami (z francuskiego: pommed’or). Stąd wywodzi się polska nazwa pomidora. Z języka Azteków (zitotomata) z kolei pochodzi powszechna w innych językach nazwa tomato. Znanych jest ponad 500 odmian różniących się kształtem, a czasem i kolorem. Najpopularniejsze są pomidory okrągłe, czerwone, ale występują też odmiany różowe, żółte i białe. Niektóre są duże i nieforemne, ale za to mięsiste (np. malinowy), inne mają podłużny kształt. Te ostatnie, zwane San Marzano, są doskonałe do sosów, ponieważ mają jędrny miąższ, mało nasion i łatwo je obrać ze skórki. Bardzo smacznym gatunkiem są także malutkie, słodkie i soczyste pomidorki Cherry (koktajlowe).
Pomidory są nisko kaloryczne (zaledwie 28 kcal/100 g)f a przy tym mają bardzo duże walory odżywcze. Zawierają sporo potasu – pierwiastka regulującego pracę układu krążenia, a także wapń, magnez, żelazo, miedź, cynk, mangan i jod. Są źródłem witaminy C, witamin z grupy B, K, E i PP. Najcenniejszymi jednak ich składnikami są: beta-karoten i likopen (karotenoidy), które chronią przed nowotworami. Likopenowi pomidor zawdzięcza swój czerwony kolor.