Cukier jest wspaniałym surowcem przemysłu rolnego, pomijając nawet jego zastosowanie jako produktu spożywczego. Trzcina cukrowa i buraki, niezależnie od odżywczych wartości cukru, są doskonałymi roślinami uprawnymi. Trzcina i buraki cukrowe mogą być uprawiane jako źródła odnawialnej energii, a uzyskany z nich cukier może być surowcem dla przemysłu chemicznego, światowa produkcja cukru osiąga około 120 milionów ton rocznie, a można by produkować go znacznie więcej zarówno w gorącym, jak i umiarkowanym klimacie. Brazylia była pierwszym krajem, który rozpoczął uprawę trzciny cukrowej na szeroką skalę, aby produkować z niej alkohol napędzający obecnie miliony samochodów. Do tego tematu powrócimy w następnym artykule.

Cukier może być używany jako surowiec również w inny sposób, nie tylko przez rozkładanie go na prostsze związki, takie jak alkohol, ale także jako substrat, z którego można otrzymać inne związki, modyfikując samą cząsteczkę sacharozy przez wprowadzenie podstawników. Firma Procter & Gamble otrzymuje z cukru substytut tłuszczu nazwany Olestra. Inne firmy chemiczne używają cukru do produkcji detergentów, pestycydów, a nawet substancji antyrakowej. W wyniku dodania do sacharozy ośmiu grup octanowych otrzymujemy jeden z najbardziej gorzkich związków, jakie znamy, okta-octan sacharozy, który dodaje się do różnych płynów, aby nadać im odrażający smak i w ten sposób powstrzymywać ludzi przed ich piciem.

Niewiele z powyższych produktów opartych na cukrze, oprócz tych przeznaczonych do konsumpcji, osiągnęło komercyjny sukces, głównie dlatego, że konkurują one z produktami opartymi na ropie naftowej, które są znacznie tańsze. Jeśli jednak kiedykolwiek zabraknie paliw kopalnych, to węglowodany takie jak cukier można będzie wykorzystać do otrzymywania węglowodorów uzyskiwanych obecnie z ropy naftowej. Węglowodory są podstawą produkcji większości związków chemicznych używanych do wytwarzania tworzyw sztucznych, żywic, włókien sztucznych, rozpuszczalników, barwników, farb, lekarstw i środków klejących.