PRZYPRAWY I ZIOŁA to coś więcej niż dodatki mające sprawić przyjemność podniebieniu. Jemy je wprawdzie w małych ilościach, ale już nawet ich odrobina może mieć duży wpływ na nasze zdrowie.

Działają jak przeciwutleniacze, antybiotyki, czynniki przeciwzapalne i rozrzedzające krew, uspokajające żołądek, regulujące krew, chroniące komórki mózgu, a nawet zwalczające raka i spalające kalorie.

Najsilniejsze działanie antyoksydacyjne wykazują, w kolejności mocy: oregano, tymianek, szałwia, kminek, rozmaryn, szafran, kurkuma, gałka muszkatołowa, imbir, kardamon, kolendra (natka), bazylia i estragon. Badanie przeprowadzone na Uniwersytecie Kalifornijskim (Davis) wykazało, że tymianek posiada właściwości przeciwutleniające równe witaminie E.

Najsilniejszymi antybiotykami (zaczynając od najskuteczniejszych) są: cebula, czosnek, ziele angielskie, oregano, tymianek, estragon, kminek, goździki, liść laurowy, pieprz kajeński, rozmaryn, majeranek, gorczyca, mięta, szałwia, kolendra, koper ogrodowy, bazylia, natka pietruszki, biały i czarny pieprz, imbir. Powyższe zioła i przyprawy według testów przeprowadzonych na Uniwersytecie Cornella należą do najbardziej zajadłych zabójców 30 różnych gatunków bakterii.

NAJLEPSI SPRZYMIERZEŃCY ZDROWIA

Oregano: „Nic dziwnego, że oregano już od starożytności jest używane jako lekarstwo przeciwko infekcjom”, mówi doktor Harry Preuss z Uniwersytetu Jerzego Waszyngtona. Odkrył, że olejek z oregano jest równie skuteczny w zwalczaniu zakażeń gronkowcem u myszy jak popularny antybiotyk – wankomycyna. Okazało się także, że potrafi usunąć zakażenie grzybicze, zmniejszyć ciśnienie tętnicze oraz regulować poziom cukru i poprawić insulino wrażliwość u chorych na cukrzycę szczurów.

Kurkuma/szafran indyjski: żółta przyprawa, składnik curry, jest bogata w kurkuminę, silny przeciwutleniacz o działaniu przeciwnowotworowym. W badaniach in vitro kurkumina zniszczyła 80 procent wystawionych na jej działanie złośliwych komórek stercza. Podawanie jej myszom spowolniło wzrost przeszczepionych ludzkich komórek nowotworowych prostaty, może też mieć taki sam wpływ na komórki nowotworowe sutka i okrężnicy.

Co więcej, okazuje się, że przeciwzapalne właściwości kurkuminy skutkują zmniejszeniem obrzmienia stawów w reumatyzmie i stopnia postępującego zwyrodnienia mózgu u zwierząt. W badaniu UCLA zaprawiona niskimi dawkami kurkuminy karma zmniejszyła u myszy o 50 procent ilość złogów amyloidowych, tzw. blaszek starczych, występujących w chorobie Alzheimera. Badacze podejrzewają, że to właśnie kurkuma zawarta w popularnym w kuchni indyjskiej curry może być jednym z powodów niskiego odsetka zachorowań na demencję typu alzheimerowskiego wśród Hindusów.

Imbir: jako naturalny czynnik przeciwzapalny może zmniejszać stany zapalne prowadzące do artretyzmu, chorób serca, udarów, choroby Alzheimera i prawdopodobnie także raka. Jego składniki, gingerole, zmniejszają ból u zwierząt i działają jako inhibitory enzymu Cox-2, podobnie jak lek przeciwreumatyczny celebrex, donoszą naukowcy australijscy z Uniwersytetu Sydney. Co więcej, badania wykazały, że rozrzedzają krew, „dokładnie tak jak aspiryna”, co potwierdza łagodne właściwości przeciwkrzepliwe imbiru. Cierpiący na reumatyzm pacjenci Uniwersytetu Miami, którym przez sześć tygodni podawano imbir, odczuwali mniejszy ból kolan niż ci, którzy go nie dostawali. Imbir jest też sprawdzonym środkiem przeciwwymiotnym i zmniejszającym mdłości.

Cynamon: niewielki dodatek cynamonu do pożywienia pomaga zapobiegać gwałtownym skokom poziomu glukozy we krwi, twierdzi doktor Richard Anderson z Departamentu Rolnictwa USA. „Cynamon może normalizować poziom cukru, zwiększając wrażliwość organizmu na insulinę, a tym samym jej skuteczność”, dodaje. Naukowiec wyizolował najaktywniejszy składnik cynamonu, polimer metylohydroksychalkonu (MHCP), który w badaniach in vitro zwiększył przetwarzanie glukozy o blisko 2000 procent, czyli dwudziestokrotnie. Goździki, kurkuma i liście laurowe także działają stymulująco na insulinę, ale znacznie słabiej. Cynamon mógłby odgrywać szczególnie istotną rolę w diecie osób chorych na cukrzycę II typu, mówi doktor Anderson, i zapobiegać rozwojowi choroby. U zwierząt niski względnie stały poziom insuliny jest oznaką wolniejszego starzenia się i lepszych rokowań co do długości życia.