Objawy:
♦    Niewielka gorączka, złe samopoczucie, dreszcze, dolegliwości żołądkowe.
♦    Uczucie stłuczenia, zwykle po jednej stronie twarzy lub ciała.
♦    Ból (często w klatce piersiowej), w kilka dni potem pojawia się mrowienie, swędzenie lub kłucie i zapalna czerwona wysypka skórna.
♦    Skupienie lub podłużny pas drobnych, wypełnionych płynem pęcherzyków w skórze.
♦    Głęboki piekący, palący lub dźgający ból, stały lub przerywany.

Ponieważ półpasiec zaczyna się nagle, bez objawów go zapowiadających, profilaktycznie niewiele jest do zrobienia; lekarz może zapobiec bólowi. Niektórzy specjaliści stosują w tym celu blokadę nerwową w ostrej fazie choroby. Blokada wykonana w trybie ambulatoryjnym w szpitalu w celu uśmierzenia bólu i zmniejszenia stanu zapalnego może zapobiec rozwijającemu się później nerwobólowi.

ZGŁOŚ SIĘ DO LEKARZA, JEŚLI:
♦    Podejrzewasz początek półpaśca; wczesne podanie leków przeciwwirusowych może skrócić okres choroby.
♦    Półpasiec na twarzy występuje w sąsiedztwie oka; trzeba podjąć leczenie, aby zapobiec możliwemu uszkodzeniu rogówki.
♦    Zajęta okolica zostanie wtórnie zakażona bakteriami (na co wskazuje rozszerzanie się zaczerwienienia, obrzęk, wysoka gorączka i zmiany ropne); dla powstrzymania zakażenia może być konieczne zastosowanie antybiotyków.
♦    Wysypka utrzymuje się dłużej niż 10 dni; należy zastosować leczenie zapobiegające ewentualnemu uszkodzeniu nerwu.
♦    Ból staje się nie do zniesienia; lekarz może przepisać mocniejsze leki przeciwbólowe lub zastosować blokadę.

Ból może usunąć przyjmowanie codziennie 1200-1600 j.m. witaminy E, nie dłużej jednak niż przez 2 tygodnie, tylko pod opieką lekarza i nie przez osoby z nadciśnieniem. Dla złagodzenia objawów po rozpoczęciu aktywnej fazy choroby zażywać przez tydzień (nie dłużej) 500 mg aminokwasu L-lizyny 1-3 razy dziennie. Wykazano, że daje to najlepszy skutek, kiedy unika się produktów zawierających aminokwas argininę, takich jak czekolada, płatki zbożowe, orzechy i nasiona.

Zwilżanie albo przemywanie gąbką zmian skórnych roztworem melisy (Melissa officinalis) albo nagietka lekarskiego (Calendula officinalis) może zredukować stan zapalny. Należy zmieszać równe części nalewki i przegotowanej, ostudzonej wody. Można też zastosować 3 razy dziennie okłady z gotowego żelu sporządzonego z wyciągu lukrecji
(Glycyrrhiza glabra), który przeciwdziała, jak się wydaje, mnożeniu się wirusa. Dostępny bez recepty krem z ostrej papryki (Capsicum frutescens) może zmniejszyć ból spowodowany półpaścem, ale jest niezwykle palący i powinno się go stosować po wygojeniu się pęcherzyków, nigdy zaś na pękniętą skórę.

DOMOWE SPOSOBY WSPOMAGANIA LECZENIA
♦    Utrzymuj w czystości i suchości okolice dotknięte półpaścem, możliwie jak najbardziej wystawiając je na powietrze (bez okrycia ubraniem). Nie drap ani nie wyduszaj pęcherzyków. Jeśli ból nie daje spać, mocno zabandażuj bolącą okolicę elastyczną opaską.
♦    Przez pierwsze 2-3 dni przykładaj lód na 10 minut z 5-minutowymi przerwami co kilka godzin. Później stosuj zimne, mokre okłady nasączone octanem glinu, sprzedawanym bez recepty w postaci roztworu, proszku lub tabletek musujących.
♦    Aby znieczulić zakończenia nerwowe, smaruj pęcherzyki 3 razy dziennie pastą zrobioną z 2 pokruszonych tabletek aspiryny zmieszanej z 2 łyżeczkami spirytusu do nacierania. Swędzenie zwalcza się sporządzonym w aptece płynem, złożonym z kalaminy (78%), alkoholu do nacierania, fenolu (1 %) i mentolu (1 %). Mieszankę tę można stosować aż do zniknięcia wysypki skórnej. Innym sposobem zmniejszenia świądu jest częste przykładanie oleistej witaminy E, żelu z aloesu albo świeżych liści aloesu rozdrobnionych w mikserze. Zasypywanie proszkiem z mąki owsianej miejsc stykających się z ubraniem może złagodzić ból.