Wpływ wysiłku fizycznego na choroby układu krążenia można rozważać zarówno z
mechanicznego jak i metabolicznego punktu widzenia. Konsekwentne mechaniczne ćwiczenia aerobowe zwiększają pojemność wyrzutową serca, zmniejszają tętno wypoczynku, zwiększają przepływ wieńcowy i obniżają ciśnienie tętnicze, co poprawia funkcjonowanie serca.

Natomiast systematyczne ćwiczenia metaboliczne obniżają poziom tłuszczu w organizmie, poprawiają wykorzystanie glukozy oraz transport tlenu, korzystnie wpływają na poziom cholesterolu o niskiej gęstości /LDL/ oraz trójglicerydów oraz znacznie zwiększają poziom cholesterolu o dużej gęstości /HDL/, co sprzyja środowisku sercowo-naczyniowemu. Większość ekspertów jest przekonanych, że poziom HDL można podnieść o co najmniej 10-20 procent dzięki programowi systematycznych ćwiczeń.

O ile nie wystąpi silne przeciążenie genetyczne, wzrost stężenia HDL występuje we wszystkich grupach wiekowych u obu płci, niezależnie od tego czy pacjent cierpi na chorobę wieńcową, czy nie, a nawet u osób z uszkodzonym rdzeniem kręgowym.